Een kuil graven voor jezelf ......

Hahei, een strandplaatsje aan de oostkust van het noordereiland is de volgende stop. Tegen onze verwachting in ook nu weer veel bergrijden. Stevige bochten, klimmen en dalen. Maar oh zo mooi onderweg.

En waar zullen we nu weer terechtkomen. Naast alle verschillen die ik eerder beschreef, is het ook altijd spannend om te zien wat voor bed we hebben. We zijn zelf gewend aan een ruim bed, we hoeven elkaar niet toevallig tijdens de nacht tegen te komen. Als we elkaar in bed willen ontmoeten dan regelen we dat. En niets is vervelender dan dat je plotseling tijdens je slaap een knietje in je ……. krijgt. De bedden die we treffen zijn veelal kleiner dan we gewend zijn. Maar slapen is geen enkel probleem.

Alsof we het verdiend hebben, ook nu toch weer een mooi plekje. De hele omgeving is zo mooi qua natuur, en dat geldt ook voor de plek waar onze ham staat. Het geheel doet ons denken aan Piechler (een pension in Oostenrijk waar we wel ski vakanties deden) door het gebruikte houtwerk. Op ons terras zitten we midden in een tropische tuin.

Een vriendelijke ontvangst. Ja, maar we zijn wel erg vroeg. Nee hoor, precies op tijd. Jullie appartement is klaar. Op de plattegrond werd ons plekje omcirkeld en we kregen de sleutel. Kan ik verder nog iets voor jullie doen? Jullie willen waarschijnlijk wel een boottocht maken naar Cathedral Cove. Natuurlijk wilden we dat. Nou, dan boek ik dat voor jullie. En mochten jullie morgen nog naar Hot Water Beach gaan, dan kun je hier schepjes en handdoeken pakken.

Naast de bloeddrukverhogende chips, kaas en de wijntjes eten we heel gezond. We kochten in de village van Hahei bietenburgers en wat sla. En die burgers waren verpakt per vier, dus voor vanavond en morgenavond is het menu geregeld.

Na een prima nacht in ons Oostenrijks ruime appartement, de boottocht. Even lopen over het strand, en in de zon met een temperatuur van rond en misschien al wel boven de twintig graden. En dan met z’n allen de Zodiac in. Een uur langs de kust met zo nu en dan even een baaitje in of zelfs door de grotten heen. De middag lag nog voor ons.

Die was bedoeld voor de Hot Water Beach. Daar ga je naar toe met die schep en handdoek. En onze zwemkleding, die hadden we niet voor niets meegenomen. Het is de bedoeling dat je daar op het strand een kuil graaft met een schep. Als je diep genoeg graaft kom je bij de bron. En die bron bevat warm water. Dus als je geluk hebt, als je een plaatsje vindt én de juiste plek, maak je voor jezelf een heerlijk warm bad. Daar kwamen wij dus op het strand aan, zwemkleding, schep, handdoek, ingesmeerd en wel. Dan kom je al wat brondiggers tegen. Die hebben het al helemaal gehad en vertrekken weer. En dan zie je verderop het strand een deel waar het heel druk is. Eenmaal dichterbij gekomen blijkt dat daar iedereen druk bezig is om te graven. Sommigen liggen al heerlijk in hun kuil. Maar velen komen aan, zien een verlaten kuil, stappen er even in en lopen vervolgens hoofdschuddend weer verder. Inderdaad, de meeste kuilen leveren geen warm water. En zijn dus achtergelaten door teleurgestelde diggers. Zo begonnen wij ook. Even voelen, koud, de volgende dan, koud. Ja eh, hoe dan. Als je de warmte wilt bereiken, zul je moeten graven. Alleen je weet nooit waar precies. We zijn heerlijk in de zon gaan liggen en vermaakten ons prima door naar deze “op zoek naar de bron show” te kijken.

We kregen er dorst van en bij gebrek aan strandtentjes met Amstel Bright besloten we maar naar ons eigen tropische plekje te gaan. Theetijd!